ماهواره EO – ۱ در تاریخ ۲۱ نوامبر سال ۲۰۰۰ میلادی توسط ناسا ابه فضا پرتاب شد. این پروژه بخشی از برنامه هزاره جدید ناسا است که دو هدف عمده را دنبال می کرد . یکی تصمیم گیری در مورد نسل آینده ماهواره های سری لندست با هزینه ی کمتر و کارایی بیشتر و دیگر اخذ اطلاعات مفید علمی برای کاربران بود . این ماهواره با ۶۰ ثانیه اختلاف زمانی باماهواره لندست ۷ و در همان مدار به صورت خورشید آهنگ در فاصله ۷۰۵ کیلومتری از سطح زمین با زاویه میل مداری ۹۸.۲درجه حرکت می کند. دوره ی مداری آن نیز ۹۸.۹ دقیقه بوده که بیش از ۱۴ مدار را در طول یک روز پوشش می دهد.
مشخصات سنجنده هایپریون:
دارای ۲۴۲باند طیفی
تصاویری که به دست کاربران می رسد در چندین سطح (Level) تعریف شده اند که شامل:
- L1R) Level 1 R ): بر روی این تصاویر فقط تصحیحات رادیومتریکی اعمال شده است و هیچ گونه تصحیح هندسی و دیگر تصحیحات صورت نگرفته است.
- L1Gst) Level 1Gst ):بر روی این تصاویر عمده تصحیحات شامل تصحیحات رادیومتریکی و هندسی انجام شده است.علاوه بر این با استفاده از یک مدل ارتفاعی رقومی تصحیحات توپوگرافی نیز برای رفع خطاهای ناشی از اختلاف دید صورت پذیرفته است.
